Home / Liedjes / De meid van de straat

De meid van de straat

Schrijver: Lodewijk Ferdinand Dieben, pseudoniem Lou Bandy (19 april 1890 - 24 juni 1959)

Meisje, als ik je des avonds zie gaan,
Gehuld in een mantel van zij,
Dan kan ik wel huilen om je droef bestaan,
Dan voel ik zo’n diep medelij!
Je bent maar een speelpop voor menige man,
Maar ééns komt de tijd dan kijkt niemand je aan!

[Refrein:]
Want je bent maar een meid die men vergeet,
Speelgoed slechts voor ’t moment van plezier.
Denk er om als een man eens trouwen gaat,
Dan trouwt hij toch nooit met een meid van de straat!
En je vraagt dan : ‘waarom was ik zo dom?’
En je huilt hete tranen van leed.
Als je ’n bruidspaartje ziet gaan, en je blijft staan,
Als ’n meid die men vergeet.

Ja meisje-lief, heus, je bent slechts een flirt,
Geschminkt en opzichtig gekleed.
Je bent nu nog mooi, doch dat duurt maar slechts kort,
Verlept ben je voor dat je ’t weet!
Want laatst kwam je eenvoudige zuster voorbij,
Die ’n man heeft en kindertjes, maar zeg: ‘wat heb jij?’

[Refrein]

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten