Wat mij nog altijd spreekt uit vroeger dagen Is d’ oude klok die ik niet meer missen kan Zij heeft het ’t uur van lief en leed geslagen Geluk en rouw was zij getuige van Ze heeft jarenlang getrouw haar stem doen horen Sloeg ook het uur dat ik ter wereld kwam En toen ik jong m’n ouders had verloren Was het de klok die ik met mij mede nam Refrein: Wanneer ik in de schemer zit te staren Vertelt die klok mij vaak uit vroeger tijd Toen wij als kind nog bij onz’ ouders waren En samen leefden zonder haat en nijd Dan zie ik weer m’n moeder en m’n vader En al m’n broers en zusters om den haard Ja niets in ’t leven is mij zoveel nader Die oude klok zij is mij zoveel waard Ben ik van huis voor dagen of voor weken Is ’t bij m’n thuis komst eenzaam om mij heen Maar komt haar stem die stilte weer verbreken Dan voel ik mij niet meer zo gans alleen Van wat mij lief was is mij niets gebleven ‘k Sta nu aan het einde van mijn levensbaan En komt voor mij het afscheid van ’t leven Zal ook die klok m’n uur van scheiden slaan Refrein
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
