(Ernest Groeneveld) Met dank aan Andreas Jaquet voor het insturen van de tekst
Op ’t perron van ’t station Gaan de mensen heen en weer Een gesjouw, alles gauw Smijt die pakjes daar maar neer Komt ie an zwarte Jan Is geen houden haast meer an Stuift ie door over ’t spoor Of ie niet meer stoppen kan Met een sis en een kris Kraken remmen ruw doorheen Met een puf staat ie paf Nu te hijgen als niet een Het portier als op kier Hoor je open slaan en dicht Een gedrang van belang Jongens wat een mal gezicht En de chef roept met lef Ben je klaar daar achteraan Dan een fluit schel geluid Kijk ie nou bedaardjes gaan Met een zucht zo beducht Maakt ie langzaam een begin Maar alras zet ie spat Komt de gang er alweer in Met zijn damp en gestamp Gaat ie almaar almaar vort En vertelt met geweld Hoe ie snuivend verder snort Heg en steg op de weg Schieten schichtig heen en weer Lijk een draad dat daar gaat In een zig zag op en neer Kijk nou vlug bij die brug Neen kom hier aan deze zij Woont ome Piet zie je ’t niet Rrrrits nou is ie er al voorbij En zo voort en zo voort Dat is alles wat je hoort En ie raast en ie daast Of ie zich aan niemand stoort Maar gewis met een sis Staat ie toch weer eenmaal stil En gered ben je net Tijdig waar je wezen wil
(het vreemde aan dit liedje is dat, als volgens de tekst de trein trager gaat rijden, ook het zangtempo vertraagt en als hij weer vertrekt en sneller en sneller gaat rijden gaat ook het zangtempo weer mee omhoog)
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
