Met dank aan Betsy van Dijk voor het insturen van de tekst
Toen Reneetje buiten speelde Zag hij plots een vuile hond En z’n kinderhandjes streelden ’t Haveloze dier terstond Het beest keek met z’n hondenogen Dankbaar naar ’t lieve kind ’t Was alsof hij zeggen wilde Eindelijk heb ik een vrind
Samen gingen ze toen huiswaarts ’t Vuile hondje en Renee Maar z’n vader zei: die straathond Gaat m’n huis uit, weg ermee Na veel bidden en veel smeken Gaf papa toch z’n fiat Dolgelukkige Renee heeft Nooit een trouwer vriend gehad
Op een middag werd de kleuter Ziek uit school naar huis gebracht Voor ’t bedje van de peuter Lag de straathond dag en nacht En Reneetje’s kleine handjes ’t Was of hij daar troost bij vond Streelde dikwijls als hij pijn leed Urenlang die vuile hond
Op een nacht is hij gestorven Tot z’n ouders groot verdriet Toen Reneetje werd begraven Zagen zij ’t hondje niet Maar toen zij het graf bezochten Op dat kleine plekje grond Waar hun liev’ling lag begraven Vond men daar die vuile hond
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
