En d’arme wees, met snelle stapjes,
geroerd door moeders felle nood,
liep om naar haar pop en met wat lapjes
stak zij haar speelgoed gans in ’t rood…
Zij ijlt er mee door ’t gure weder,
naar ’t kerkhof heen, waar vader lag,
en legt op ’t graf haar popje neder
terwijl zij snikt met droef geklaag:
‘O, vader zoet, o waarde,
’k bied u mijn speelgoed aan,
omdat ge streed op d’aarde
voor ’t vrije volksbestaan!’
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.