Onze hond die was ziek,
’t is bepaald rimmetiek,
zei de kat, zei de kat
En de poes, op een hol,
Haald’een heel flesje vol
medicijn, medicijn
Als ’t u blieft, sprak de poes,
Drink nu op, lieve Does.
’t Is zo goed, ’t is zo goed.
En de hond nam een slok
Dat het klonk als een klok
’t Flesje leeg, ’t flesje leeg
Eén, twee, drie ging de pijn,
voor ons poesjes medicijn
op de vlucht, op de vlucht.
En zo werd onze hond,
in een wip weer gezond,
door de poes, door de poes,
Schoon genezen door een kat,
Zeg geloven jullie dat?
Ikke niet, ikke niet, ikke niet
Ikke niet!
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.