
Ach hoe zeer verlang ik altijd
naar december, de zesde dag
Kan mij nog heel goed herinneren
toen dat moois op tafel lag
toen dat moois op tafel lag
Naast een grote doos met speelgoed
stond een pop zo groot als Miep
met een roede onder haar armen.
Maar voor wie, dat zeg ik niet
maar voor wie, dat zeg ik niet.
Daarnaast stond een heel klein doosje
met wat mooi beschilderd hout
met twee kostelijke belletjes,
niet van koper maar van goud
niet van koper maar van goud.
Dat was voor mijn zusje Mientje
die hij zo oprecht bemint.
Zondags doet zij ze in haar oortjes
en dan legt zij ze daar weer in
en dan legt zij ze daar weer in.