Dichter bij de bossen, Dichter bij de velden, Dichter bij de bloemen in de wei, Al de kleine sprookjes, Die ze ons vertelden, Blijven ons in later leven bij! We laten de stad Voor wat ze is. Het is er wel mooi, Maar nooit zo fris, Nooit zo fris als daar, Waar de bonte vlinders stoeien, Om de perelaar.
Dichter bij de velden, Dichter bij de wolken, Dichter bij het leeuwerikenlied, Wij gaan met z’n allen Bos en hei bevolken, Beter soort ontspanning is er niet. We zijn al op mars Gezond en fris, En niemand zit dwars, Hoe ver het is. Ver is het alleen Voor Jan Salie’s achterneven, Nou, dat is er geen.
