Janneman heeft zich bezeerd,
Hoor eens hoe hij snikt.
Ach hij heeft zijn vingertje
Aan een speld geprikt,
En nu roept hij “au au au!
Moesje, moesje, kom eens gauw!”
Moeder bromt een beetje boos,
“stoute, stoute vent,
jij kwam aan de speldendoos.
Domoor die je bent.
Kom maar even op mijn schoot.
Ja je vingertje ziet rood.”
Nu een kus erbovenop
“Nog niet over zeg?”
Dan een lapje eromheen
“Zo de pijn is weg.”
Nog een snikje, nog een traan
En het verdriet is weer gedaan.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.