Dronken Bet

Bet was in d’r jonge jaren
’n Mirakel van ’n meid;
In ’n dienst bij nette menschen
Raakte ze d’r onschuld kwijt.
Met d’r kasie en d’r kindje
Werd ze aan de deur gezet,
En ’t kon der niks meer schelen
Of ze riepen vuile Bet.

Refrein:
Daarom wou Bet maar dronken zijn
Van de jenever, van de jenever,
Daarom wou Bet maar dronken zijn
Van de jenever en brandewijn.

Niemand in ’t hofje snapte
Hoe ze an de centen kwam,
Want ze had geen eens de duiten
Voor een drooge boterham.
Maar als Bet geen drank kon krijgen,
Geen citroen of brandewijn,
Kocht ze van d’r arremoedje
Spiritus of terpentijn.

Refrein:
En zoo kon Bet nog dronken zijn
Zonder jenever, zonder jenever,
En zoo kon Bet nog dronken zijn
Zonder jenever maar van terpentijn.

Niemand had in twintig jaren
Naar de dronken Bet getaald,
Want ’n diender had d’r jongen
Op ’n morgen weggehaald.
In de nor kwam ze te weten
Dat ie nou op zee moest zijn,
En dat ie geen groeten stuurde
Was het ergste chagrijn.

Refrein:
Daarom wou Bet maar dronken zijn
Van de jenever, van de jenever,
Waarom wou Bet maar dronken zijn
Van de jenever en brandewijn.

Als ze weer ’s veertien dagen
In de bak gezeten had,
Liep ze met d’r schone schort an,
Werkt te zoeken door de stad.
Als geen mensch ze kon gebruiken,
Trok ze naar d’r kroegje toe,
En daar kocht ze dan ’n taaie
Zoo vergat ze d’r gedoe.

Refrein:
Daarom wou Bet maar dronken zijn
Van de jenever, van de jenever,
Waarom wou Bet maar dronken zijn
Van de jenever en brandewijn.

Dikwijls werd ze door ’n diender
Met ’n standje opgebracht,
Op ’t bureau had ze d’r plaatsje
Om te slapen voor ’n nacht.
Eerst begon ze dan die diender
Uit te schelden voor ’n aap.
Als ze moe was van ’t razen,
Huilde ze zichzelf in slaap.

Refrein:
Daarom wou Bet maar dronken zijn
Van de jenever, van de jenever,
Waarom wou Bet maar dronken zijn
Van de jenever en brandewijn.

Toen ze weer ’s op ’n avond
Ziek was in mekaar gezakt,
En door jongens van de vlakte
Als ’n beest werd opgepakt,
Was ‘r ’n bedaarde zeeman
Die d’r in z’n armen nam,
’t Was der eigen lieve jongen
Die zoo net van boord af kwam.

Refrein:
Waarom moest Bet nou dronken zijn
Van de jenever, van de jenever,
Waarom moest Bet nou dronken zijn
Van de jenever en brandewijn.

Die nog an d’r lijf wou komme
Of z’n mond nog open dee,
Zei die, dat ie godvergeefme,
Met z’n mes in riemen snee.
,,Moeder’, zei die ,,jij blijft bij me,
Met je ouwe, grijze kop.
Hou dan met je schandeleven
En je lamme drinken op.

Refrein:
En toen wou Bet niet meer dronken zijn
Van de jenever, van de jenever,
En toen wou Bet niet meer dronken zijn
Van de jenever en brandewijn.