Steeds als ik dit wijsje hoor,
Stel ik mij een meisje voor,
In een prachtig gewaad,
Van kant en brokaat,
Uit een tijd die niet meer bestaat.
Want ook ik zou, net als zij,
In een tijd reeds lang voorbij,
Willen wand’len op straat,
In kant en brokaat,
Niemand die zo’n droombeeld weerstaat.
Waar op aarde mensen zijn,
Zullen altijd wensen zijn,
Die met geduld pas worden vervuld.
Steeds als ik dit wijsje hoor,
Stel ik mij een meisje voor,
In een prachtig gewaad,
Van kant en brokaat,
Uit een tijd die niet meer bestaat.
Steeds als ik dit wijsje hoor,
Stel ik mij een meisje voor,
In een prachtig gewaad,
Van kant en brokaat,
Uit een tijd die niet meer bestaat.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.