Home / Liedjes / Eduard en Helena

Eduard en Helena


In ’t lommer van ’t prieeltje zaten samen hand in hand,
Daar zat Eduard met z’n Lena, sloten daar ’n huwlijksband,
Daar zat Eduard met z’n Lena, sloten daar ’n huwlijksband.

Toen sprak Eduard tegen Lena: ‘Neem geen ander aan Uw zij,
Eer die rozen tweemaal bloeien, zal ik weder bij U zijn,
Eer die rozen tweemaal bloeien, zal ik weder bij U zijn.’

En die twee jaar zijn vervlogen, eer de roos haar knoppen brak,
Toen ging Eduard naar ’t prieeltje, waar hij vaak met Lena zat,
Toen ging Eduard naar ’t prieeltje, waar hij vaak met Lena zat.

Maar wie vindt hij daar begraven, ach, wat stond er op die steen?
In ’t marmer stond geschreven: hier rust Lena heel alleen,
In ’t marmer stond geschreven: hier rust Lena heel alleen.

Toen trad Eduard in ’t klooster, deed z’n hoed en mantel af,
En hij treurde om z’n Lena tot hij rust bij haar in ’t graf,
En hij treurde om z’n Lena tot hij rust bij haar in ’t graf.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten