Met dank aan Gerda Vegt voor het insturen van de tekst
Een duifje vloog door ’t groene bos gedurig heen en weer En lei dan telkens in een nest wat dorre takjes neer, En vrolijk klonk het af en toe: roekoe, roekoe.
En toen de mooie meimaand kwam toen lagen in dat nest Vier lieve duivenkuikentjes, die hadden ’t opperbest, En vrolijk klonk het af en toe: roekoe, roekoe.
Maar wrede Bart dwaald’ in het bos en sloop langs struik en heg, Hij zag het nest, beklom de boom en stal de jongen weg, Toen klaagden d’ouders droef te moe: roekoe, roekoe.
Aan de groene waterkant Aan de groene waterkantZat klein Toosje al een poosje Met wat kruimpjes…
Het groene woud Lijden en strijden, maar wil het toch gelooven, Broeders en zusters, 't…
Groene dope Op mijn bordje avondeten keken ze me olijk aan. 'k Heb ze…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
