Een oude zeeman kan ’s nachts niet slapen Een groot verlangen drijft hem naar de haven Daar staat hij urenlang en tuurt dan naar de zee Zijn mooie dagen, lang vervlogen, voeren hem mee Een laatste maal nog wil hij ’t beleven In storm en regen, daar op die wijde zee Dan kan hij rusten, de grote reis aanvaarden En zet voor ’t laatst dan koers naar ’t oord van rust en vree
Men vond hem op een morgen, daar aan de havenkant Hij was heel stil vertrokken naar ’t onbekende land Een zeeman was geboren, een zeeman was gegaan Zijn levensvreugde was de grote oceaan
Een oude zeeman kan ’s nachts niet slapen Een groot verlangen drijft hem naar de haven Daar staat hij urenlang en tuurt dan naar de zee Zijn mooie dagen, lang vervlogen, voeren hem mee Een laatste maal nog wil hij ’t beleven In storm en regen, daar op die wijde zee Dan kan hij rusten, de grote reis aanvaarden En zet voor ’t laatst dan koers naar ’t oord van rust en vree En zet voor ’t laatst dan koers naar ’t oord van rust en vree
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
