Home / Liedjes / Een rare hoed

Een rare hoed

Met dank aan Henk V. voor het insturen van de tekst

pannenkoek

Moeder bakte pannenkoeken.
Wimpie keeek nieuwsgierig toe,
hoe ze toch die koeken keerde:
hé dat kon ze knap, die moe!

Hup, daar wipte er weer eentje,
moeder ving hem omgekeerd.
Wimpie dacht: “Ging moe maar even,
‘k had dat kunstje gauw geleerd!”

Tingeling! Moe ging naar voren
Wim nam gauw de koekenpan,
wipte vlug de koek de lucht in,
maar – wat zeg je daar wel van?

’t Kunstje bleek niet zo eenvoudig,
want – waar kwam de koek terecht?
In de pan? Op Wimpies hoofdje!
Nou, die hoed beviel hem slecht!

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten