
Moeder bakte pannenkoeken.
Wimpie keeek nieuwsgierig toe,
hoe ze toch die koeken keerde:
hé dat kon ze knap, die moe!
Hup, daar wipte er weer eentje,
moeder ving hem omgekeerd.
Wimpie dacht: “Ging moe maar even,
‘k had dat kunstje gauw geleerd!”
Tingeling! Moe ging naar voren
Wim nam gauw de koekenpan,
wipte vlug de koek de lucht in,
maar – wat zeg je daar wel van?
’t Kunstje bleek niet zo eenvoudig,
want – waar kwam de koek terecht?
In de pan? Op Wimpies hoofdje!
Nou, die hoed beviel hem slecht!
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.