Een vriend’lijk, aardig vogelijn
zong in de held’re zonneschijn
op zachte toon zijn afscheidslied:
“Vergeet de kleine vogel niet!
Vaarwel, vaarwel, vaarwel,
vaarwel, de tijd vliedt snel,
vaarwel, vaarwel.’
Ik keek de vogel droevig aan,
en zei: “Ge moogt niet henen gaan,
ge blijft toch waarlijk al te kort,
ik zorg voor u als ’t winter wordt.
Blijf hier, blijf hier, blijf hier,
blijf hier mijn aardig dier,
blijf hier, blijf hier!’
De vogel zong: “’t Wordt mij te koud,
te dor in ’t veld, te kaal in ’t woud.
In ’t voorjaar zien we-elkander weer,
voor mij zorgt onze Lieve Heer.
Ik kom, ik kom, ik kom,
ik kom heel gauw weerom,
ik kom weerom!’
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.