Met dank aan Trudy Vlasveld voor het insturen van de tekst
Mijn grootvaders klok, was een zeer grote klok
daarom hing ze ook niet aan de muur
Maar ze stond op de grond meer dag 90 jaar
ze wees ons nauwkeurig het uur
Omdat hij werd verwacht, werd de klok reeds gebracht
die men zachtjes naar binnen toe droeg
[Refrein:]
Maar op eens, ze staat stil, om nooit meer te gaan
toen grootvaders laatste uur sloeg
Al 90 jaar men steeds hoort, tik tak
van grootvaders klok ongestoord, tik, tak
Maar op eens ze staat stil, om nooit meer te gaan
toen grootvaders laatste uur sloeg.
Als kind was het hem reeds het grootste plezier
de beweging der slinger te zien
Toen hij man was, en vreugd of verdriet werd zijn deel
dan wist ook de klok dat misschien
Want toen hij voor het eerst met zijn bruid binnen trad
en met slaan hun haar hulde toe droeg
[Refrein]
Mijn grootvader sprak altijd tot iedereen
van zijn trouwste bediende, zijn klok
Want in stiptheid en trouw, overtrof haar nooit een
ieders aandacht ze daarom ook trok
En slechts eenmaal per week, vroeg ze wind ‘m even op
Doch ook nooit naar iets anders ze vroeg
[Refrein]
De wekker, die jaren stil was geweest
liep op eens in ’t holst van de nacht
Men begreep dat het eind van de klok nu toch kwam
ze tikte zo langzaam en zacht
Toen voor eeuwig dan ook grootva ingesluimerd was
had ook zij van het leven genoeg.
[Refrein]
Het is een lied uit een boek van haar oma, Gertruda Dings-Verschaeren (15-02-1891 - 1990).
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
