Het ding

Ik liep eens op het stille strand
Van Zandvoort aan de zee
Toen zag ik plots een grote kist
Die in de branding lee.
Ik viste ‘m op, keek er eens in
En raad eens wat ik zag?
Ik zag een knots van een XXX (stamp met de voet)
Die in dat kistje lag.
Ik zag een knots van een XXX (stamp met de voet)
Die in dat kistje lag.

Ik bond hem achterop mijn fiets
Met zeven meter touw
En peddelde er mee naar huis
En gaf hem aan mijn vrouw.
Die kreeg het op haar zenuwen
En riep: Eruit en vlug.
Zeg smeer’m nou met die XXX (stamp met de voet)
En kom er nooit mee t’rug!
Zeg smeer’m nou met die XXX (stamp met de voet)
En kom er nooit mee t’rug!

Ik dacht wat moet ik nou gaan doen
Toen kreeg ik een idee.
Ik maakte er een pakje van
En nam de zaak weer mee.
Toen ging ik naar het politiebureau
Dat stelde mij teleur.
Want men keek een keer naar die XXX (stamp met de voet)
En smeet me door de deur.
Want men keek een keer naar die XXX (stamp met de voet)
En smeet me door de deur.

Toen ging ik naar de lorreman
En zei: Zeg kijk eens hier.
Ik heb hier heel wat moois voor jou
Verpakt in pakpapier.
Maar weet je wat de lorreman dee
Die zei: Pak uit die koop
Maar nauw’lijks zag hij die XXX (stamp met de voet)
Of hij ging op de loop.
Maar nauw’lijks zag hij die XXX (stamp met de voet)
Of hij ging op de loop.

Zo was ik veertig jaren lang
In weer en wind op sjouw
Maar waar ik met mijn vondst ook kwam
Geen mens die ‘m hebben wou.
Ten einde raad nam ik een besluit
En ging naar Ome Jan.
Die schrok zich dood van die XXX (stamp met de voet)
En brulde: niks d’r van!
Die schrok zich dood van die XXX (stamp met de voet)
En brulde: niks d’r van!

En dit is dan het einde van mijn eindeloos verhaal
Maar wat is nou voor u en mij tenslotte de moraal?
Wanneer je ooit een kist hebt ontdekt
Die in de branding leit
Blijf dan toch af van die XXX (stamp met de voet)
Je raakt hem nooit meer kwijt.
Blijf dan toch af van die XXX (stamp met de voet)
Je raakt hem nooit meer kwijt.