Met dank aan Marc Blokland voor het insturen van de tekst
‘k Blijf altijd nog vol droefheid staren Naar ’t lieve kind aan d’ overkant Een meisje nog geen achttien jaren Zo schoon als weinigen in ’t land ‘k Zie het venster nog waar de bloemen Bloeien alleen ter harer eer We kunnen op haar schoonheid roemen Maar ’t lieve meisje is niet meer.
Refrein: Ach wat is ’t leven, een tocht naar ’t graf Wat heden bloeit valt morgen af Ach wat is ’t leven, een tocht naar ’t graf Wat heden bloeit valt morgen af.
Waar zijn dan toch die vriend’lijke trekken Bij elke glimlach om heur mond Vooral voor mensen blijdschap wekken Haar oogjes dart’len in het rond Zij zijn met ’t lieve kind verdwenen Zo kort van duur als bloesemdos De wind die waait over d’r henen En rukt de dorre bladertjes los
