Home / Liedjes / Het lied van de straat

Het lied van de straat

Klinkt in de verte een lied van de straat,
Dat zich zo gaarne beluisteren laat.
Dan komt er dadelijk weer,
Zo een gezellige sfeer.
Iets leeft er in wat je niet kunt weerstaan,
Juist door zijn simpelheid trekt het je aan.
’t Heeft geen pretentie en elk die het hoort,
Wordt door zijn charme bekoord.

Refrein:
Langs de pleinen en grachten,
Klinkt het lied van de straat,
Dat in ieders gedachten,
Een herinnering laat.
Langs de pleinen en grachten,
Klinkt het lied van de straat,
Je kent het op slag en met een lach,
Zing je het elke dag.
Zo gaat het terstond,
Van mond tot mond de wereld rond.

Als in het steegje zo oud en gedrukt,
Piet aan zijn mondorgel tonen ontrukt,
Als dan een walsliedje deint,
Is ’t of de zon er weer schijnt.
’t Lijkt of de steeg er weer jonger op wordt,
En tante Neel met haar heldere schort,
Hangt uit het raam en ze wiegelt tevreê,
Zacht op het walsritme mee.

Refrein

Grootvaders stoel is met bloemen versierd,
Want hij is tachtig, zijn feest wordt gevierd.
Lachend zegt hij tot zijn Aag:
”k Voel me nog piepjong vandaag.’
Dra heerst er vreugde, dat hoeft geen betoog
En op ’t kamertje achter, drie hoog,
Zingen de buurtjes in terts harmonie,
De Pierement Symphonie.

Refrein