Jantjes pa was ingedommeld Bij ’t geluid der radio De omroeper sprak van een vermiste Dringend klonk het halo, halo Jantje gleed van vaders schoot af Schoof een stoel bij ’t instrument En met het hoofdje bij den hoorn Riep de lieve kleine vent
Halo, halo, zeg mannetje van de radio Ik lig ieder nacht van moesje lief te dromen Halo, halo ach roept u boven ook eens af Dat Jantje’s moesje gauw terug moet komen
Op den dag dat moesje heen ging Was zij in het wit gekleed ‘k weet ook nog dat zij des’morgens In een zwarten wagen reed Vaak komt hier een vreemde tante Pa zegt ’t wordt mijn nieuwe mam Maar ik zou veel liever willen Dat mijn eigen moes weer kwam
Halo, halo, zeg mannetje van de radio Ik lig ieder nacht van moesje lief te dromen Halo, halo ach roept u boven ook eens af Dat Jantje’s moesje gauw terug moet komen
Kleine Jantjes pa werd wakker En ontroerd hoorde hij het aan Zachtjes lopend is hij heel dicht Achter Janneman gaan staan Toen het kind zijn vraag herhaalde Kromp zijn hart van smart ineen Hij drukt een kus op een klein portretje En snikte waarom ging jij heen
Halo, halo, zeg mannetje van de radio Ik lig ieder nacht van moesje lief te dromen Halo, halo ach roept u boven ook eens af Dat Jantje’s moesje gauw terug moet komen
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
