Kijk je met verstand, ’s avonds in de krant
Is het of je sprookjes leest.
‘Spaans in één kwartaal’, ‘Jeugd voor allemaal’,
’t Leven schijnt gewoon een feest.
Ja men beloofd zowaar, een kale kop weer haar.
Als je nuchter blijft, lacht om wat men schrijft,
Roep je uit:
Refrein:
Ja, ja, dat zàl wel,
Kom, maak met ons de kachel nou niet aan!
Want die vlieger gaat niet op,
Wie dat denkt, heeft een strop.
’t Is toch ied’re keer opnieuw dezelfde mop,
Ja, ja, dat zàl wel,
Kom, maak met ons de kachel nou niet aan!
Door de woningnood, is de aanvraag groot,
Voor een huisje knus en klein.
En de ambtenaar zegt tot hem en haar:
‘Even nog geduldig zijn.
Nog op z’n hoogst een jaar, dan staat Uw woning klaar.’
Maar het jonge stel reageert dan snel
Met een lach:
Refrein
Smit stond wijd en zijd, danig in het krijt,
Daarom gaf hij steeds ‘Niet thuis!’
Toen een man of tien, eind’lijk geld wou zien,
Deed hij open per abuis.
Hij zei: ‘Wie morgen komt, die krijgt zijn duiten prompt!’
Maar de hele troep, manend op de stoep
Zong in koor:
Refrein
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.