
Wichter, jong, dat is zok aoreg goudje,
En daor mot je wel van haolen, jao, dat mot je,
Zo zuver, zo nuver.
Al hebben z’ ook gain dubbeltje, gain stuver,
Wichter jong, dat is zok aoreg goudje,
En daor mot je wel nao viskern, jao, dat mout je,
En in minder as gain tied,
Zel ie zain, den heb ie biet,
En ie lopen nog zo haile gauw gain blauwtje.
Refraaain
Jongens, zo allaine, och wat zol ie den?
Bange veur de foeke? Ja, wat wol ie den,
Aaltied aan allende?
Niks, heur, as allende.
Main ie, dat dat aalmaol zo maor ken,
Jongens, zo allaine, ach wat zel ie den,
Aaltied aan allende,
Niks, heur, as allende,
En…..waor motten aal die wichter hen.
Wichter, jong, dat is zok aoreg goudje,
En daor mot je wel van hollen, jao, dat mot je,
Is ’t een bakvis, Is ’t een braodvis,
As ’t maor helder, jong, en zuver op de graot is.
Wichter, jong, dat is zok aoreg goudje,
Maor uut ogen kieken, jongens, jao, dat mout je.
Of ’t wit of gaoldvis is,
En gain leng of stokvis is,
Want dat uutgedreugde tuug, jong, dat berouwt je.
Refraaain.
Wichter, jong, dat is zok aoreg goudje,
En dei mot ie ja wel nemen, jao, dat mout je,
Hou wol dat, Hou zol dat,
As elk wichie hail heur leven cellulair zat?
Wichter, jongens, wor gain aole kraoker,
En dat zai ie nou hou langer en hou vaoker,
En waor kom wie den te laand,
Mit de börgelieke staand?
En wat mouten… sukertwaibak den en boaker?
Refraaain.