Home / Liedjes / Komt burgers blijft eens even staan

Komt burgers blijft eens even staan

Met dank aan Trudy Vlasveld voor het insturen van de tekst

hart gebroken

Komt burgers blijft eens even staan
en hoort dit droevig lied
dat ik in diep der ziel begon
u hier ter lezing bied

In Vucht bekend bij groot en klein
daar woonde vreedzaam stil
een jonge maagd Godsdienstig rein
die deed haar vaders wil.

Hoewel nog jong werd haar door Ruth
getrouw het hof gemaakt
Doch vader sprak dat geeft geen nut
die omgang dient gestaakt

Gehoorzaam luistert na ’t gebod
spreekt zij tot haar gelant
Bind aan een andere maagd uw lot
schenk die uw hart en hand.

Zijn liefde koelt de vale nijd
verteerd ras zijn gemoed
Hij zweert gij raak uw leven kwijt
en baad straks in uw bloed.

Hij gaat en voegt de daad bij ’t woord
sluipt stil in hare woon
Een mes heeft dra haar hals doorboord
haar leven was gevloon.

De hemel schrijt, de satan juicht
en roept hem toe met kracht
Laat tansch uw moet niet onbetuigt
stort u in gindsche gracht.

’t Is bilijk dat altans mijn ziel
ten minsten mij behoort
Het offer toch voor u viel
juicht reeds in zalige oord.

Tot twee maal ploft in diepe nat
den lage moordenaar neer
Tot tweemaal trok een rappe hand
hem op het droge weer.

Geboeid geketingt voert men hem
naar ’t raadhuis van die stad
Waar streng weer klinkt des rechters stem
spreekt waarom deed gij dat

Hardnekkig loochend hij zijn daad
zelfs nog bij het warme lijk
En geeft bij ’t zien van zoon groot kwaad
van spijt niet ’t minsten blijk.

Verplettert echter is ’t bewijs
Wat baat dan leugentaal
Bekentenis volgt en ook werd dra
’t uitvoering moord verhaald.

Blijkt thans zijn hart nog als versteent
bij ’t ondergaan der straf
wordt toch in de eenzaamheid beweent
die daad zoo wreed en laf.

Heft vader broeder ‘t hooft omhoog
Blikt om u heen en zie
hoe Vucht in uwe rouwe deelt
uw toont zijn simpathie.

Put kracht en sterkte uit het feit
dat met zoo’n groote eer
Uw Jana graf waarts werd geleid
en jubelt bij den Heer.

En gij die troont in ’s Hemels gaard
en niet meer kermt of zucht
vraagt dat van rampen blijft gespaart
ons aller dierbaar Vucht.

Bid zelfs voor hem wiens moord hand
het leven u ontnam
Berouw hem brengt in Hemels land
tot voor den troon van ’t Lam.



Lied uit een schrift van de opa van Trudy Vlasveld, Willem Verschaeren (02-05-1852 - 13-04-1950). Het lied is hier te beluisteren.



We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten