Leentje uit de Lange Niezel

Leentje uit de Lange Niezel gaat uit het rijden met de diesel.
Ja, sta nou maar niet verbaasd, Leen is modern. Leen heeft haast.

La, La, La,
Mooie Leentje, het ideaal van voetbalvrinden,
Is iedere zondag op het veld te vinden.
Ze is ontroerd van Wels,
Die heeft altijd iets snels,
Vooral wanneer het gaat tegen de Bels.
Van Bakhuis legt ze iedere nacht te dromen,
Ze gilt als er een strafschop wordt genomen.
Laatst liep ze met haar kop,
Tegen een diender op,
Toen riep ze: ‘Schat, nog net tegen de lat!’
Maar ’s zondags is voor de meid,
Het toppunt van zaligheid.

Leentje uit de Lange Niezel,
Gaat aan het rijden met de diesel.
Want Leen is een meid,
Die meegaat met haar tijd.
Ze houdt van de nieuwigheid.
Ja, zo als Leen,
Is er niet een,
Zo sportief, zo vel over been,
Al wat gauw gaat, dat vindt ze fijn,
Daarom gaat ze met de dieseltrein.

La, la, la, dat hoort er bij, dat mag ik zo maar niet doen
La, la, la, aardig, la, la, la.

Verloofd was Leentje ook eens in haar leven,
Ze heeft d’r jongen gauw de bons gegeven.
Toen hij de reden vroeg,
Wijl hij haar op handen droeg,
Zei Leentje: ‘Je knuffelt mij niet snel genoeg!’
Haar snelheid was op school niet te verdragen,
Vier klassen heeft het kind overgeslagen.
Ze leerde niet zo straf,
Ja, ja, nu staat U paf,
Ze was er na de tweede klas al af.
Maar ’s zondags is voor de meid,
Het toppunt van zaligheid.

Leentje uit de Lange Niezel,
Gaat aan het rijden met de diesel.
Want Leen is een meid,
Die meegaat met haar tijd,
Ze houdt van de nieuwigheid.
Ja, zoals Leen,
Is er niet een,
Zo sportief, zo vel over been,
Al wat gauw gaat, vindt Leen zo fijn,
Daarom gaat ze met de dieseltrein.