Ik heb nimmer te voren geweten, wat liefde zeggen wou.
Die heerlijke tijd is vergeten, vergeten alleen slechts door jou.
Ik had nooit de verleiding, van Amor’s stem gehoord.
Je gaf mij liefdesvreugd, later smart.
Je zwoer mij liefde en brak toen je woord.
Nou vraag ik je met bloedend hart:
Refrein:
Je hebt mij leeren minnen, me trouweloos misleid.
Leer mij nu ook vergeten, vergeten voor altijd.
Ik kan het maar niet gelooven, ofschoon ik het zeker weet,
Je werd me ontrouw dus leer me ook nou,
Dat ik je weer vergeet.
De liefde zoo valsch en nukkig, o had ik je nooit gekend.
Dan leefde ik nu nog gelukkig en kende geen smart en ellend.
Dan scheen nog de zon op mijn blijde levenspad,
Genoot nog mijn vreugd wonderwel,
Was het leven voor mij nog een hemelsche schat,
En de aarde voor mij nu geen hel.
Refrein
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.