Refrein:
Voor een mijnwerkersvrouw
Komt de vraag ied’re dag
Of ze hem die ze liefheeft
Voor ’t laatst in de ogen zag
Voor een mijnwerkersvrouw
Komt de vraag ied’re dag
Of ze hem die ze liefheeft
Voor het laatst in de ogen zag.
De vrouw van hen
Die ’t daag’lijks brood in duisternis verdient
Diep in de aarde in de kolenmijn
Moet ied’re dag voor hem haar angst verbergen
Of hij na de arbeid weer bij haar zal zijn
Refrein
Ze hoopt in stilte dat,
Hij voor ’t lot wordt gespaard
Van hem die in een schacht was afgedaald
En nimmer meer het daglicht kon aanschouwen
’t Zwarte goud met z’n leven heeft betaald
Refrein
Ze weet vooruit, dat ook haar kind
dat sluimert in de wieg
Eens voor het werk van vader komt te staan
Want ook al kent het daarvan de gevaren
’t Bloed kruipt toch, daar waar ’t niet kan gaan.
Refrein
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.