Home / Liedjes / Lowietje

Lowietje

Met dank aan Cecilia de Craemer voor het insturen van de tekst

Wel vrienden gelijk geziet ik zing hier nu een lied
omdat er in ons dorpje iets wonders is geschied
Wie kent er scharlowie? Hij heeft er bovendien nie lange meer te leven, ja zo sprak hij tot Marie:
Al ben ik koolmerschan ‘k heb toch een aardig plan, ge zult er nog van horen als het anders niet kan

[Refrein:]
Lowietje ging hem gaan versmoren, maar nog slimmer dan ne vos loerde hij van in het bos
Daar kon hij alles zien en horen, en de wijven ulder tongen kwamen los
Met twintig man ging men aant pijlen, zo werkten zij een uur of vier.
Dan kwam Lowietje uit zijn zeile en hij riep met veel plezier:
Ge moet nie zoeken want ik zit hier

Met de velo in de hand, zo liep hij heel plezant een rustig plaatske zoekend langs eene watrekant
Daar schreef hij wonder snel “adieu vrienden, vaarwel
Aan al mijne beste vrienden mijne ziele die gaat naar d’hel”
Da briefke sakernon bont tie aan zijne gidon
Hij liet de velo liggen en de man die trok zijn plan

[Refrein]

Wie kwam er daar al zien, wel drie-, vierhonderd lien,
ze stonden vol verdriet het dreunend water te bezien.
Zijn clubvrienden vol pijn, die riepen alst kan zijn
we zullen hem begraven achter ons voetbalplein
Maar zie: Lowie kwam uit zijn kot, en ieder die ging lopen
heel de parochie die werd zot



Mijn moeder schreef dit lied op. Zij is van 1914 en kende het liedje door haar vader

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten