Madonnakindje met het goudblond haar
En twee bruine oogen, die als sterren glanzen,
Met vlugge voetjes die in ’t wiegske dansen,
Ge houdt wel van het leven, zeg het maar.
Bracht ooit een mondje zachter klanken voort,
Bij ’t vroolijk grijpen naar de gouden stralen
Als ’t gretig handje ’t zonlicht aan wil halen
Of als ge juichend Vader komen hoort?
Madonnakindje, als ge uw moeder tegenlacht,
Dan denk ik stil aan hooge, heil’ge dingen.
Gij komt de lente in onze harten zingen.
Gij zijt een duifje dat ons vrede bracht! Ah!
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.