Componist: Albertus Lintmeijer Met dank aan Chielbert Antonissen en Jabot voor het insturen van de tekst
Mientje’s vader die was stoker,
Stoker op een heuse trein.
Altijd met zo’n trein te rijden,
Dàt zou wat voor Mientje zijn.
Van de ene stad naar d’ and’re,
Stomen, stomen als maar door.
Tjoeketjoeke tjoeketjoeke,
Tjoeketjoeke tjoeketjoeke,
Fijn dat rijden in het spoor.
Tjoeketjoeke tjoeketjoeke,
Tjoeketjoeke tjoeketjoeke,
Fijn dat rijden in het spoor.
En als Mientje’s vader thuis komt,
Dan begint voor haar de pret.
Dan word Mientje met een zwaaitje,
Tjoep op vaders knie gezet.
Dan fluit vader op zijn vingers,
Net zoals een spoortrein doet.
Tjoeketjoeke tjoeketjoeke,
Tjoeketjoeke tjoeketjoeke,
Fijn dat rijden in het spoor.
Tjoeketjoeke tjoeketjoeke,
Tjoeketjoeke tjoeketjoeke,
Fijn dat rijden in het spoor.
Maar na een paar minuten sporen
dan vermindert al zijn vaart:
vader is zo moe van ’t werken
Mientje trekt hem aan zijn baard!
Tjoeketjoeke tjoeketjoeke,
Tjoeketjoeke tjoeketjoeke,
Nare trein, je slaapt al weer.
Tjoeketjoeke tjoeketjoeke,
Tjoeketjoeke tjoeketjoeke,
Nare trein, je slaapt al weer.
Kinderkoor A. Emmen (directeur R.A. Slagter) zong dit.
