Met dank aan Staaf Baetens voor het insturen van de tekst
Mijn lieve marie ‘k Moet u mijn smart verklaren ‘k Wordt zinneloos van verdriet Mijn vreugde is heengevaren Mijn geluk is teniet Mijn vrouw heeft mij verlaten Wijl ik was op mijn werk Kas, tafel, bed en stoel Stoof, pispot geheel den boel ‘k Zag niets als nake muren ‘k Stond verward als in nen poel
Refrein: Kom Marie, kom Marie Kom Marie ik zal het u vergeven Keert toch weer liefste teer ’t Is maar u dat ik zo geerne zie Kom Marie o wat spijt ‘k ben ze kwijt Zonder haar kan ik niet blijven leven Kom toch weer Marie Vertroost uwen Henrie Want ik zie u geerne
‘k Zal haar portret beschrijven Vrienden wie weet misschien Moest gij elders verblijven Zoudt gij haar kunnen zien z’ Heeft korte roste haren Het voorhoofd smal en lang Ogen van bosuilen Ik ben er soms zelf van bang Neus van een olifant Mond groot als een wasmand En in dat lieflijk mondje stond Geloof ik een tand
Refrein
z’ Heeft haar gelaat vol sproeten De oren van een zwijn Moest u haar soms ontmoeten Zij naamt Marie Bormijn Ook heeft zij dikke lippen Als korteletten zo groot Altijd loopt zij al wippen ’t Is juist Pietje de dood z’ Heeft een lange kin Zo scherp als een pin z’ Heeft ook roste moestachen Als een oude kattin
Refrein
‘k Zie mijn Marie zo geren Ik wou dat ik haar weer vond Soms krijgt ze wel wat smeren Dat haren kop draait rond Maar snel is dat vergeten Als de twist is voorbij Dan gaan we spoedig nemen Een flinke smulpartij Dan drinken wij ons zat Ik en mijn liefst schat Dat we liggen te rollen Op de grond als ne patat
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
