Wij mensen, wij houden van dromen
Al is dat gedroom maar bedrog
Soms kan de vervulling niet komen
Toch wensen en hopen we nog
Maar, spreek je over de liefde
Die je graag prachtig wilt zien
Is ’t gewichtig om altijd voorzichtig
Er achter te zeggen, ‘misschien’
Refrein:
Wij worden een paar, misschien, misschien
Nog binnen een jaar, misschien, misschien
En als we samen zijn, dan zal er zon bij maneschijn zijn
Wij krijgen een huis, misschien, misschien
Ik blijf ’s avonds thuis, misschien, misschien
Je zult het zien, het wordt een mooie tijd misschien
Een ‘hij’ kijkt een ‘zij’ in de ogen
En zegt bij het licht van de maan
Nog nooit was mijn hart zo bewogen
Nooit zal er een ander bestaan
Jij bent mijn liefste, mijn alles
Jij bent de vrouw die ik dien
Dan lacht zij schuchter en zegt ietwat nuchter
‘Ja, zo zal het zijn schat, misschien’
Refrein
‘Mijn lieveling, niets kan ons scheiden’
Is iets, dat met vuur wordt gezegd
Maar ach, in de loop van de tijden
Komt daar niemendal van terecht
Zweert men je trouw voor het leven
Tracht dan de waarheid te zien
Weet je je weetje, dan lach je een beetje
En zeg in jezelf zacht, misschien
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.