(gezongen door Elizabeth) Met dank aan Marc Blokland (†) voor het insturen van de tekst
Moeke’s handen, stil en gelaten Rusten zacht in ’t late licht En ’t is of ze met me praten Van een heel mooi oud gedicht Moeke’s handen met diepe naden Wat hebben die niet voor ons gedaan Wezen ons de rechte paden Waar we veilig konden gaan
Refrein: Moeke, oh moeke dat is nu voorbij Nooit meer kan ik even naar U toe Moeke, oh moeke dat is wat ik altijd zei Rust zacht mijn lieve moeke moe
Moeke’s handen zorgen weken Als ze aan ons ziekbed zat Als haar lieve lippen smeken Als ze om ons welzijn bad Moeke’s handen heb ze nu gevouwen Dankbaar voor de eerste preek ‘k Zal het levenslang onthouden Wat moeke met haar handen deed
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
