Schrijver: Familie Bergsma Op de melodie van: Broek en Waterland Jaar gepubliceerd: 1950 bij ons thuis Karbonadebuurt. Met dank aan Piet Bergsma voor het insturen van de tekst
Ik ging laatst op vakantie naar Broek- en Waterland,
logeren bij familie al uit een boerenstand.
Daar leerde ik haar kennen, die knappe boerengriet.
Ik wil je wel verklappen, want ze leek wel op een biet.
[Refrein:]
O Jopie, Jopie, Jopie ik ben zo blij dat ik je zie.
O Jopie, Jopie, Jopie ik ben zo blij dat ik je zie.
Des morgens in de vroegte al om een uur of vier
ging ik koeien melken en wel voor mijn plezier.
Maar hoe ik zat te trekken van melken kwam geen zier.
Toen riep ze: “domme sufferd jij bent bezig met een stier.”
[Refrein]
Toen mijn vakantie om was en ik naar huis toe ging,
moest ik afscheid nemen al van mijn lieveling.
Ik nam haar in mijn armen en gaf haar een dikke zoen.
Er vielen zoveel tranen dat het dreef tot in mijn schoen.
O Jopie, Jopie, Jopie ik zo ben bang dat ik je nooit meer zie.
O Jopie, Jopie, Jopie ik ben zo bang dat ik je nooit meer zie.
