
Op de drempel van een huisje
zit een lief klein meisje stil
Telkens als ik daar voorbij kom
is ’t of zij wat zeggen wil
Daarom vroeg ik “zeg eens kleine
heb je nu al droefenis?”
En aan ’t antwoord voeld’ ik dat ze
thuis het overschotje is
[Refrein:]
Overschotje, lief klein popje
daarom lach jij nu niet meer
Jong verwelkt mooi rozenknopje
daarom doet jou hartje zeer
Ja, ik voel dat nieuwe mammie
niet de echte is voor jou
Kleine overschotje’s zieltje
is gedompeld in de rouw
En dan speelt ze met het popje
dat haar echte mammie gaf
Voordat vader haar voor eeuwig
naar den hemel had gebracht
En als ‘k naar haar nieuwe moe vraag
omdat zij toch steeds maar pruilt
zie ik in haar kinderogen
dat haar reine hartje huilt
[Refrein]
Dikwijls zie ik overschotje
bij het hek van ’t kerkhof staan
Dicht bij ’t graf van hare mammie
die zo vroeg was heengegaan
Fluist’rend roept zij “mam, ik ben er
kleine zus die van u houdt”
‘k Heb toen innig moeten huilen
om dat kinderhart van goud
[Refrein]