Piet was een aardige knappe jongeman,
Met schone nagels en een mooi pakkie an.
Maar tandenpoetsen deed hij
Niet precies zoals dat moet.
Na de eerste ochtendgroet:
Refrein:
Piet! Beste Piet!
Poets je tanden, vergeet het niet!
Borstel vlijtig je gebit,
Lekker schoon en vlijtig wit.
De spiegel lacht je stralend toe,
Als ie je blanke tanden ziet!
Piet! Beste Piet!
Poets je tanden, vergeet het niet!
Witte tanden, goed gezond,
Zijn een sieraad voor je mond.
Dus poets je tanden Piet,
Vergeet het niet!
Piet werd verliefd op een knap en aardig ding,
Dat zijn attenties met veel vreugde ontving.
Maar toen hij om een kus vroeg,
Zei het lieve kind subiet:
“Als je niet eerst je tanden poetst,
Krijg jij je kusje niet!“
Refrein
Piet en z’n meisje zijn nu reeds lang getrouwd,
Zij hebben samen een toekomst opgebouwd.
En kleine Piet, hun zoontje,
Krijgt nu ook de wijze les,
Want hij moet ’s morgens en
Ook ’s avonds even onder ’t mes!
Refrein
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.