Met dank aan Ria Hoogendijk voor het insturen van de tekst
“Zeg bloempje klein, hoe is je naam?
En wie gaf jou dat kleedje aan?
Ik vind je blanker dan een meeuw!
‘k Geloof nog witter dan de sneeuw!”
“Ach dromend kind, jij weet het niet.
Ik ben een klokje, zo je ziet.
En als de winterwind nog woedt,
dan weet ik dat ik luiden moet.”
“Maar klokje klein, hoe komt het dan
dat ik jou toch niet horen kan?
Ben jij geen klokje dat ook slaat?
Dat ’s avonds zegt ‘het is al laat’?”
“Wel nee, ik sla geen ’ting ting ting’
of speel geen wijsje ‘kling klang king’.
Ik breng u slechts de eerste groet
van alles, van alles, dat nog bloeien moet.”
Ongeveer in 1947 zong ik het liedje mee in een kinderkoortje van de Volkstuinvereniging Nut en Genoegen te Amsterdam.
Het sneeuwklokje Als ik zelf niet had gekeken bij de kale boom, had het…
Sneeuwklokje (1) Aan een steeltje rank, hangt een klokje blank, steeltje helder groen, klokje…
Sneeuwklokje (2) Wat is dat daar, jou kleine guit, kom je nú al je…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
