Tijltje Uilenspiegel

Jongens laat ons nu bezingen,
Uilenspiegel, die schavuit,
die door zoveel mooie dingen,
het bij velen heeft verbruid.

Refrein:
La-iet-joe-la-la-la-la-la-la-la,
la-iet-joe-la-la-la-la-la-la-la,
la-iet-joe-la-la-la-la-la-la-la,
la-iet-joe-la-la-la-la.

Tijltje leek er op een haartje,
op papaatje z’n gezicht,
had ’n aardje naar z’n vaartje:
echt ’n Uilespiegelwicht.

Refrein

Pas lag Tijltje in de wiege,
of ie deed al muzikaal;
want ie kwaakte, zonder liegen,
als ’n waternachtegaal.

Refrein

Pas stak hij in ’t eerste broekje,
of hij zat van grappen vol,
stond dan ook in geen goed boekje,
door zijn daden dwaas en bol.

Refrein

Dikwijls als hij ging ter schole,
had hij kever, muis of mos,
stilletjes in zijn zak verscholen
en liet daar de beestjes los.

Refrein

Lezen, schrijven, sommen maken,
brachten Tijl in bittre nood,
want hij had van al die zaken,
minst een tweelingbroertje dood.

Refrein

Tijl ging Jan de slager vragen:
‘Heb je varkenspootjes, Jan?’ –
‘Zeker jongen, met behagen’ –
‘Dat is lastig lopen, man!’

Refrein

Eens liep Tijl een winkel binnen,
vrieg naar dit en vroeg naar dat,
en op ’t laatst – uit puur verzinnen –
of de vrouw zeerhoofdjes had.

Refrein

‘Ja, die heb ik ook al, prutske’,
antwoordt hem de bakkersvrouw.
‘Geef ze dan maar gauw een mutske;
anders krijgen ze nog kou!’

Refrein

Bij het spoor waar Tijltje woonde,
was een kleine man als chef.
’t Klonk als die zijn schuimspaan toonde:
‘Hoe groot wordt ons chefke, zeg?’

Refrein

De notaris van het stadje,
heette Naadje, klein van stuk.
Ook voor hem was Tijl, dat vat je,
op zijn spotterlusten tuk.

Refrein

Hij ging recht naar vrouwlief Kaatje,
belde bout en stout daar aan,
en vroeg ijskoud: ‘Mag uw Naadje,
asjeblief mee spelen gaan?’

Refrein

Op het einde van zijn leven,
bracht hem mag’re Hein bezoek.
Die wou hem geen uitstel geven.
Tijltje ging er om de hoek.

Refrein

Op zijn graf daar staat geschreven,
in een opschrift of zo iet:
Hier rust hij die heel zijn leven,
niemand ooit met ruste liet.

Refrein

Jongens, nu voor ’t laatst bezongen.
Ieder zinge lustig mee.
Zingen wij met volle longen:
Uilespiegel ruste-in vree!

Refrein