
Tussen witte perebloempjes,
Hangt een nestje, fijn en teêr.
En een vriend’lijk vogelvrouwtje,
Lei daarin haar eitjes neer.
Wat was nu haar vriendje blij!
Vrolijk zat hij aan haar zij:
‘Tiereliere sjiet sjiet sjiet,
Tiereliere sjiet,’
Zo, zo klonk z’n lied.
Nu is ’t feest in ’t mooie nestje!
Hoor, wat lief en zacht geluid;
Kleine, tere vogelkind’ren,
Kwamen gist’ren d’ eitjes uit!
Moedertje – is zo wonderblij!
Vadertje schik naderbij:
‘Tiereliere sjiet sjiet sjiet,
Tiereliere sjiet,’
Zo, zo klonk z’n lied.