Met dank aan Ingrid Ouwerkerk voor het insturen van de tekst
Waar de zee de trotse duinen En de stille wadden groet; Waar de Maas en Schelde stromen, En de Rijn zich zeewaarts spoedt; Daar weerklinkt op blijde dagen , Over blinkend watervlak: ‘ ‘k Heb u lief, mijn dierbaar Neêrland, ‘k Heb u lief, ‘k Heb u lief, mijn vaderland!’
Waar de dart’le windjes stoeien, Met de Zeeuwse korenaar; Waar de Twentse eiken groeien En de Drentse lamm’renschaar; Klinkt dan luid, met volle accoorden, Zingt men ’t uit met hart en mond: ‘ ‘k Heb u lief, mijn dierbaar Neêrland, ‘k Heb u lief, ‘k Heb u lief.mijn vaderland!’
Waar de blijde zonnestralen, Lichten over ’t vrije land; Waar ze een ras, een volk beschijnen, Kloek van zin en rap van hand; Zing’ men steeds in de eigen tale, Klinke steeds zo fier en stout: ‘ ‘k Heb u lief, mijn dierbaar Neêrland, ‘k Heb u lief, ‘k Heb u lief, mijn vaderland!’
