Home / Liedjes / Wilhelmina’s sterfbed (Het veren bedje)

Wilhelmina’s sterfbed (Het veren bedje)

Met dank aan Marc Blokland (†) voor het insturen van de tekst

In een heel klein lief vertrekje
als men daar eens binnen ziet
ligt er op een veren bedje
een meisje van een jaar of tien.

Zij sprak tot haar lieve moeder
‘Moeder, ‘k ben zo ziek en teer
Kom een poosje bij me zitten
morgen leef ik heus niet meer.’

‘Geef mijn pop maar aan mijn zusje
en mijn duifjes maar aan Koos.’
Toen het meisje dit gezegd had
sloot ze haar oogjes voor altoos.

Och wat weende die arme moeder,
och wat weende die arme vrouw.
Dat ze haare Wilhelmina
nu niet meer aanschouwen zou.

Toen de vader ’s avonds thuiskwam
sprak hij: ‘Ween niet om het kind.
Zij is boven in den hemel
en wordt daar door God bemind.’

SeniorPlaza.nl