Doris Day werd op 3 april 1922 geboren in Evanston, een voorstad van Cincinatti (Ohio) als dochter van Duitse immigranten. Haar werkelijke naam is Doris Mary An von Kappelhoff. Ze had twee broers. Richard stierf voordat Doris geboren werd en Paul was een paar jaar ouder.

Ze groeide op in een Rooms katholiek gezin. Haar ouders gingen echter scheiden toen ze acht jaar oud was. Haar broer en zij werden toegewezen aan haar moeder.

Als meisje droomde ze ervan om balletdanseres te worden. Ze ging balletlessen volgen en op haar twaalfde danste ze samen met Jerry Doherty. Op haar veertiende wonnen ze een talentenjacht en kregen daarvoor 500 dollar. Ze gingen naar Hollywood, maar op de terugweg kregen ze een verschrikkelijk auto-ongeluk. Het maakte een einde aan haar danscarrière, voordat die eigenlijk begonnen was.

Haar moeder moedigde haar aan om met zingen te beginnen. Ze nam zangles en haar zangleraar kreeg het voor elkaar dat ze mocht optreden voor een lokaal radiostation. Daardoor werd zij opgemerkt door de bandleider Barney Rapp. Hij zorgde er eigenlijk voor dat ze haar naam wijzigde.

“Toen hij naar mijn naam vroeg zei ik dat die Doris Kappelhoff was. Hij zei, het is een mooie naam maar (lachend) hij is te lang voor de feesttent hier buiten”, aldus Doris. Rapp was echter zeer onder de indruk van haar uitvoering van het lied “Day After Day” en bood haar bovendien een arrangement aan. De titel van dit lied inspireerde haar om de artiestennaam Doris Day aan te nemen.

Op haar 16-de verhuisde ze naar Chicago om te gaan zingen bij “Bob Crosby and his Bobcats”. Maar al een paar weken later vertrok ze naar New York waar ze de zangeres werd van “Les Brown’s band”. Met deze band toerde zo door Amerika en met hen maakte ze een serie succesvolle grammofoonplaten, zoals “Sentimental Journey” (1945). Daardoor kreeg ze een platencontract als soliste bij Columbia Records.

Ze maakte haar eerste opnames voor Columbia in februari 1947. Het werd de start van een zeer succesvolle samenwerking en maakte haar een van de succesvolste zangeressen van de Verenigde Staten. Ze maakte 20 albums die in de top 20 lijst van de Verenigde Staten kwamen en wereldwijd 50 hit singles, waaronder “Love Somebody” (1948), It’s Magic” (1948), “A Guy Is A Guy” (1952), “Secred Love” (1954) waarmee ze een Academy Award won en “Whatever Will Be, Will Be”, beter bekend als “Que Sera” (1956).

In 1948 begon ze ook op te treden in Warner Bros films. Haar eerste film was.”Romance On The High Seas”. Er volgde een reeks van muzikale en dramatische rollen, zoals in “Calamity Jane” (1953), Love Me Or Leave Me” (1955) en in Alfred Hitchcock’s “The Man Who Knew Too Much” (1956). Haar carrière steeg tot grote hoogte ten gevolge van haar optreden in de romantische film “Pillow Talk” (1959), met als tegenspeler Rock Hudson. Voor deze rol werd ze genomineerd voor de Oscar als beste actrice. Ze werd daarmee een van de belangrijkste actrices uit haar tijd. Er volgden nog films als: “Lover Come Back” (1961), “That Touch Of Mink” (1962) en “Move Over Darling” (1963). In totaal maakte ze 39 films.

Eind jaren zestig begon zij zich langzaam terug te trekken uit de snelle Hollywood-wereld. Ze verruilde het grote doek voor het kleine televisiescherm en ze kreeg een komische televisieserie bij CBS, “The Doris Day Show”. Deze serie werd mateloos populair en liep van 1968 tot 1973.

In 1975 kwam ze terug met “Doris Today”. In hetzelfde jaar publiceerde ze haar memoires onder de titel “Her Own Story”. Het werd een bestseller. Op die manier sloot ze een fase in haar leven af. Ze ging wonen in Carmel (Californië). Daar woonde ze nog lang. Ze was dierenactiviste en op haar pittoreske landgoed werd ze omringd door veel viervoetige vrienden. Ze stichtte twee instellingen die zich inzetten voor het welzijn van dieren “Doris day Animal League” en “Doris Day Animal Foundation”.

In 1985 presenteerde ze de serie “Doris Best Friends”, met in de eerste aflevering een optreden van de doodzieke Rock Hudson. Achteraf bleek dat hij homo was en aan AIDS leed. Omdat ze voor Rock Hudson opkwam maakte dit Doris zeer geliefd bij de homo scene in de Verenigde Staten.

Voor haar hele oeuvre aan muziek en films ontving ze op 23 juni 2004 de “Presidential Medal Of Freedom”. Dit is de hoogste civiele onderscheiding die een burger kan krijgen voor zijn of haar verdiensten voor de Verenigde Staten.

Haar mannen

Doris Day is vier keer getrouwd. Toen ze 17 jaar was trouwde ze met de trombonist Al Jorden, die ze ontmoet had toen ze met de band van Barney Rapp optrad. Al Jorden bleek echter een gewelddadige man te zijn en vlak na de geboorte van hun zoon Terry in 1942 besloot ze van hem te scheiden.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog trad ze op voor het Amerikaanse leger. Ze ontmoette toen de saxofonist George Weidler met wie ze in 1946 trouwde. Maar deze verbintenis hield maar acht maanden stand.

Tijdens het maken van haar eerste film “Romance On The High Seas” ontmoette ze Marty Melcher. Hij werd haar manager en op haar 27-ste trouwde ze met hem. Hij adopteerde haar zoon Terry en die droeg vanaf die tijd zijn achternaam.

In 1958 overleed haar broer Paul. Het was ook in die tijd dat Marty haar contracten liet ondertekenen voor films waar ze eigenlijk niet in wilde spelen. Dit alles leidde ertoe dat ze een tijd lang overspannen was. Toen Marty in 1968 stierf bleek dat hij haar geld niet goed beheerd had en was ze feitelijk bankroet. Van haar hele kapitaal was nog maar een paar duizend dollar over. Wel bleek er een getekend contract te liggen voor “The Doris day Shows” en op die manier ging het financieel ook weer beter met haar. Haar financiële toekomst werd verder verzekerd toen ze een rechtszaak tegen de advocaten van Melcher, die een rol gespeeld hadden in het verkeerde beheer van haar vermogen, won en daarvoor een schadevergoeding van 22 miljoen dollar kreeg.

In 1976 trouwde ze voor de vierde keer. Barry Comden is de enige van de vier die niet uit de showbusiness kwam. Hij was de “maitre d’ at” bij een van Doris’s favoriete restaurants. Omdat hij haar grote liefde voor honden kende gaf hij haar bij het verlaten van het restaurant altijd een zak met botten en vleesresten mee. Het huwelijk met Barry Comden werd in 1980 ontbonden (Comden klaagde dat ze liever de honden in bed had) en sinds die tijd zet ze zich in voor het welzijn van dieren.

Zoals ze zelf zei: “Als het waar is dat mannen zulke beesten zijn, dan moet dat de reden zijn waarom vrouwen dierenliefhebbers zijn.”

Met haar zoon was ze mede-eigenaar van een huisdiervriendelijk hotel “The Cypres Inn” in Carmel. Eind 2004 verloor haar zoon Terry Melcher echter op 62-jarige leeftijd zijn lange strijd tegen een agressieve vorm van huidkanker en overleed.

Doris Day leidde sindsdien een teruggetrokken leven en kwam niet veel meer in de publiciteit. Op 13 mei 2019 overlijdt ze op 97-jarige leeftijd, na een flinke longontsteking.

Luister en kijk naar liedjes van Doris Day

Songteksten van liedjes van Doris Day