Ford Escort

Grappig hoe zeer een bepaald type auto onderdeel is geweest van een bepaalde leeftijdsperiode. Ik spreek nu over begin jaren ’70. Net mijn eerste baan als Marketing Assistant op het districtskantoor van de Amro Bank aan de Kneuterdijk in Den Haag. Mijn manager had een sportieve gele Ford Escort GT. Een vriend kocht een speciale Escort aanbieding met een gratis automaat als versnellingsbak, beetje truttig en ik heb er zelf ook mee gereden als huurauto op Guernsey en Jersey in die jaren. Tja, zelf in die jaren reed ik een gloednieuwe Fiat 850 Sport Coupé, dus vond ik die Escort eigenlijk wel een beetje burgerlijke gezinsauto. En dat was hij eigenlijk ook, maar ik vond hem wel leuker dan zijn concurrent, de Opel Kadett. Hij had iets sportievers. Leuk frontje met die langwerpige grille, uitmondend in vierkante ronde koplampen. Zijkanten met die oplopende lijn onder de achterruit, net als bij de Vauxhall Viva in die tijd en nog een echte kont met een kofferbakklep. Van achter gezien stond hij wat hoog op de poten.

De Escort was leverbaar in een 2-deurs of 4-deurs versie, maar meestal zag je hem met 2 deuren. Het interieur was Spartaans naar de maatstaven van nu. Strak dashboard met 2 klokken, 2 ventilatieroosters, een paar trekknoppen, een paar tuimelschakelaars, contactslot links van het stuur en in het midden een verborgen asbak die als een halve maan uit het dashboard gedraaid kon worden. Hartstikke handig voor die tijd. Het stuur stak scheef het interieur in en had een vorm, waarbij het midden hoger lag dan de rand. De eerste voorzichtige stappen op het gebied van veiligheid vrees ik, maar het stuurde voor mijn gevoel wat vreemd.

De stoeltjes waren natuurlijk een verhaal apart. De leuningen waren niet verstelbaar en klapten in zijn geheel naar voren als je achterin plaats wilde nemen. Op zich niet vreemd voor die tijd. Ook niet vreemd voor die tijd was dat de stoelen noch qua leuning als qua zit enige steun boden. Daarbij zat je ook nog vrij rechtop. Laten we maar zeggen een actieve zithouding. Hoofdruimte was er volop.

Met zijn 54 pk en 1.098 cc had deze Escort wel een sportief rijgedrag. Wat mij altijd opviel was dat het stuur niet alleen scheef stond, maar dat het ook wel leek of de versnellingsbak wat naar rechts was gekanteld, waardoor het leek of de 1 wat hoger lag dan de 3. Maar schakelen deed de Escort heel clean, met korte slagen. Om het sportieve aspect wat te accentueren deed Ford vaak mee aan rally’s met deze Escort in speciale Rally en GT uitvoeringen. De beelden van zwaar uitbrekende achterkanten voor de ideale slip staan mij nog goed bij.

Zoals gebruikelijk bij Ford in die tijd, was het feit dat de Escort leverbaar was in verschillende luxe uitvoeringen, zodat er voor elk budget wat wils was. In Den Haag kon je nog kiezen uit twee Ford dealers, waarvan die van AutoService aan de Hoge Wal mij nog het meest bijstaat. Als klassieker zie je hem niet zo veel meer , maar hier in Oegstgeest rijdt er nog een goudkleurige. Leuk toch?