Hugo Claus was een Vlaamse dichter, schrijver, kunstschilder en filmmaker.
Claus was de meest bekroonde auteur op het gebied van de Nederlandse taal. Het verdriet van België (1983) is zijn bekendste boek, waarin de kostschool (hij zat zelf ook een tijd op een kostschool) wordt beschreven als plek van ressentimenten en trauma’s, waaruit de jonge hoofdfiguur Louis Seynaeve alleen kan ontsnappen door te fantaseren en de werkelijkheid geweld aan te doen. Bovendien wilde Claus laten zien hoe er in de oorlogsjaren werd gedacht: toen de Duitsers bij ons binnenvielen was dat een feest voor het oog. ‘In Kortrijk hadden we te maken gehad met Engelse, Franse en Marokkaanse militairen. Tuig. Ze waren doorlopend dronken, ze vergrepen zich aan de vrouwen en als ze brood haalden bij de bakker liepen ze weg zonder te betalen. De komst van de Duitsers in hun zwart glimmende uniformen met het doodshoofd op hun baret was beeldschoon voor een jongen van elf. België gedroeg zich toen als een jongen van elf.’ Deze bestseller levert hem de Prijs der Nederlandse Letteren op.
Hugo Claus publiceerde in totaal meer dan honderdvijftig afzonderlijke titels. Er verschenen van zijn werk meer dan honderd vertalingen in een twintigtal talen. In 1989 schreef Claus het Boekenweekgeschenk: De zwaardvis.
