Kristien (officieel Christien) Hemmerechts (27 augustus 1955) is een Vlaamse schrijfster. Ze debuteerde in 1987 met de roman Een zuil van zout, waarvan het manuscript een jaar daarvoor was bekroond met de Driejaarlijkse Prijs voor het Proza van de Provincie Brabant. Sindsdien publiceerde ze meer dan twintig romans, verhalenbundels en essays.
Het meest opvallende thema in haar veelbekroonde werk is de onbevredigende relatie tussen mannen en vrouwen, of tussen ouders en kinderen, in hun verlangen naar overgave en intimiteit. Allen belemmert door de last van het verleden, een complexe persoonlijkheid en moeizame communicatie. Alles is geschreven in een sobere, trefzekere stijl die door critici wordt geprezen. “Ik denk dat mijn thema het menselijk onvermogen is, de menselijke onmacht,” zei Hemmerechts ooit, en dat is duidelijk te merken aan haar eerste twee verhalenbundels, Weerberichten (1988) en ‘s Nachts (1989), en de roman Brede heupen (1989). Voor alle drie de werken krijgt Hemmerechts in 1990 de Driejaarlijkse Prijs van de Vlaamse Gemeenschap. Werk van Kristien Hemmerechts is vertaald in het Frans, Duits, Russisch, Servisch en Bulgaars.
