Renault 4 CV

Velen van u kennen de Renault R4 uit de jaren ‘60/’70, maar zijn voorganger was de 4CV en waarom staat die mij nog zo goed bij? Ik zal het u vertellen.

Ik zat op de kleuterschool genaamd De Annemoonschool. Ik herinner mij nog goed dat je vanaf de Goudsbloemlaan een soort van poort onderdoor moest, waarboven overigens Jan Cottaar, de sportverslaggever woonde. Speelvriendje was daar Max van Wezel, ja die van de TV en er was daar een meisje waar ik en soort van verliefd op was dat Babs heette. Zo’n leuk meisje, met paardenstaartjes aan weerszijde van haar zó leuke gezichtje. Sinds die tijd ben ik ongezien verliefd op meisjes die Babs heten, maar dat terzijde. En waarom vertel ik u dit? Omdat haar moeder zo’n Renaultje 4CV reed. Een zwarte.

Ik praat nu over midden jaren ’50 en toen was dit model al zo’n 8 jaar op de markt en hij zou tot 1961 blijven. Eigenlijk een heel lollig ogend model dat je zo herkende in het autobeeld van toen. Bij de introductie in ’47 kostte deze 4CV 4.470 gulden. Een 4 cilinder motor met 747cc en 21 pk. Zijn top was 100 kilometer als alles meezat en er zijn om precies te zijn in die 14 jaar 1.105.543 van geproduceerd. In die jaren was alles natuurlijk zeer basic. Leuk bol frontje. Eigenlijk was die 4CV helemaal wat bol gevormd. Met een was scherp aflopende achterkant, waaronder de motor zat. De voorportieren nog naar achter openslaand, waardoor een elegante instap mogelijk was, maar levensgevaarlijk als onderweg de wind er in sloeg. Het Renault stuur trof je toen in alle Renault modellen aan, uitgevoerd in een wat ondefinieerbare beige tint. Stoeltjes waren toen wat wij nu campingseats noemen in een skai of mufstoffen bekleding. Achterop zat in het midden een grote, zeg maar chromen vleugelmoer, waaronder de benzinetank zat. Veel chroom en natuurlijk leverbaar met banden met een wit zijvlak.

Eigenlijk weet ik er niet zo heel veel meer van, anders dan dat ik ze in mijn jeugd regelmatig tegenkwam op straat waar je toen nog kon spelen. De enige associatie die ik met dit model eerlijk gezegd heb is Babs. En dat nog steeds na al die jaren. Té leuk!