Afscheid Het avondzonnetje vlamde in ons raamEn gloeide ons geveltje rood.Tien snoezige zwaluwen…
Milicien's afscheid Ontvang hierbij m'n laatste zoen;M'n lichting die is opgeroepen,Ik mot een posie…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Hoewel ik al sinds weken wist.
(Rudolf Steinmetz 1900-1979)
Hoewel ik al sinds weken wist:
dit zijn voor ons de laatste dagen
van samenzijn, valt er een mist
nog tussen ons niet te verjagen.
Ik roep u niet, ofschoon mij thans
drie schreden naar uw kamer leiden
en mij in weinig dagen gans
de oceaan van u zal scheiden.
Is het, omdat wij al te bang
zijn een verzwegen woord te spreken,
of dat ons alle woorden lang
verbruikt en nodeloos geleken?
Valt daarom in het afscheidsuur
van afscheidssmart ook niets te voelen?
Ligt ons verbond slechts in de duur
der afstandsloos gelijke doelen?