De vloot van de vissers ligt stil vaart niet uit
’t Is stil in het dorpje aan zee
Droef staart de visser nu naar zijn schuit
Want die telt niet meer mee
Arme stoere vissers, missen nu het brood
Ontworsteld steeds aan de baren
Vaak met een wrakke boot
Arme stoere vissers, op de zee gegroeid
Hun goud der zee werd uitgeroeid
Dat is vissersleed
De visser hij zit in het mooi Volendam
Met handen nu werkeloos stil
Wou dat de tijd van vertrek weer kwam
Omdat hij varen wil
Arme stoere vissers, missen nu het brood
Ontworsteld steeds aan de baren
Vaak met een wrakke boot
Arme stoere vissers, op de zee gegroeid
Hun goud der zee werd uitgeroeid
Dat is vissersleed
Helaas niet, maar overigens ook mooi.
Dat van begint als volgt:
Boontje Poontjes was zijn naam,
als Blauwe Tinus kreegie faam, omdat hij zoop als een vergiet,
Zijn moeder stierf van verdriet,
Verder ben ik hte kwijt, het eindigt met de door van Tinus
Ik heb vanaad de hele dag gezocht want ik heb of had het gedichtje op papier en ik erfde het van mijn Vader, die ook gevaren heeft en ook wel een borreltje lustte.
Ik ga door met zoeken en als ik het vind zend ik het u ook, geef maar vast uw emailadres op.
br,g.r
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
De straatzangers:
De vloot van de vissers ligt stil vaart niet uit
’t Is stil in het dorpje aan zee
Droef staart de visser nu naar zijn schuit
Want die telt niet meer mee
Arme stoere vissers, missen nu het brood
Ontworsteld steeds aan de baren
Vaak met een wrakke boot
Arme stoere vissers, op de zee gegroeid
Hun goud der zee werd uitgeroeid
Dat is vissersleed
De visser hij zit in het mooi Volendam
Met handen nu werkeloos stil
Wou dat de tijd van vertrek weer kwam
Omdat hij varen wil
Arme stoere vissers, missen nu het brood
Ontworsteld steeds aan de baren
Vaak met een wrakke boot
Arme stoere vissers, op de zee gegroeid
Hun goud der zee werd uitgeroeid
Dat is vissersleed
Je kunt het lied ook beluisteren:
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=RaZvwXNzsfs
Helaas niet, maar overigens ook mooi.
Dat van begint als volgt:
Boontje Poontjes was zijn naam,
als Blauwe Tinus kreegie faam, omdat hij zoop als een vergiet,
Zijn moeder stierf van verdriet,
Verder ben ik hte kwijt, het eindigt met de door van Tinus
Ik heb vanaad de hele dag gezocht want ik heb of had het gedichtje op papier en ik erfde het van mijn Vader, die ook gevaren heeft en ook wel een borreltje lustte.
Ik ga door met zoeken en als ik het vind zend ik het u ook, geef maar vast uw emailadres op.
br,g.r
Bedoelt U dit gedicht?
Begrafenis op zee
Aan de Bretonse kust een droom.
Wij liggen slapend wit en dood
in het winters grijze zeegebied.
Er komen sterke boerenjongens
en ernstige meisjes, het haar gebonden.
Er klinkt een vroom en droevig lied.
Gezang en mist. De golven roepen.
Eerbiedig en met tranen, bloemen,
Bergen ze ons in een rode boot.
De ijzige orkaan dreunt wild.
Het water grijpt ons rode schip.
Daar gaan wij slapend, wit en dood.