De arme ezel

SR Ram - 23-12-2012


Type: versje

Het versje gaat ongeveer zo

De arme ezel
o wat deden zijn poten zeer.

Verder weet ik het helaas niet meer.
Ik hoop dat iemand mij het verder kan vertellen. Het is een versje van omstreeks 1940.








Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *




1 reactie

  1. ‘Wolf zag een ezel in de wei
    en sprong over de sloot.
    De ezel rende weg, maar kreeg
    een doorn recht in zijn poot.

    Het arme beestje hinkte voort,
    de wolf was al vlakbij…
    Ik moet iets doen, dacht Ezel bang,
    want anders grijpt hij mij.

    Hij zei: ‘Haal eerst die stekel weg,
    die zo venijnig prikt,
    voor u begint met uw diner.
    Ik wil niet dat u stikt.’

    ‘Hier met die poot,’ beval de wolf.
    De ezel hief hem op
    en gaf de wolf, die bukte, snel
    een trap tegen zijn kop.

    De wolf zag niets dan sterretjes
    en alles deed hem zeer. Toen droop hij af,
    want ezelsvlees vond hij niet lekker meer.’

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten