Dichter(es): | Leo vroman |
Mijn moeder liet me jaren geleden een gedicht lezen van Leo Vroman, het ging over op veel plaatsen wonen maar nergens kunnen wortelen.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Hallo Toine,
Ik heb veel gedichten van Leo Vroman doorgespit voor je, maar nergens iets gevonden dat er op lijkt.
Misschien is het gezochte gedicht van een andere dichter?
Wel vond ik onderstaand gedicht, dat voldoet wel een beetje aan jouw beschrijving.
Met vriendelijke groet,
Henk.
Geankerd
Ik heb nooit de grond onder mijn voeten gevoeld
Ik heb nooit hevig naar iets verlangd
Ik bleef maar dwalen, de wind was mijn gids en reisgenoot
Geen land was mijn land
Geen stad schonk mij vertrouwen
Ik heb nooit op mijn medemens kunnen bouwen, totdat ik jou zag
Nu kan ik mijzelf huisvesten op een plek
Nu kan ik mijn doel nastreven
Nu kan ik verbonden en gelukkig zijn
Nu heb ik een zielsverwant voor het leven