Een gedicht van Leo vroman

Toine Arts - 03-01-2021


Dichter(es): Leo vroman

Mijn moeder liet me jaren geleden een gedicht lezen van Leo Vroman, het ging over op veel plaatsen wonen maar nergens kunnen wortelen.









1 reactie

  1. Hallo Toine,
    Ik heb veel gedichten van Leo Vroman doorgespit voor je, maar nergens iets gevonden dat er op lijkt.
    Misschien is het gezochte gedicht van een andere dichter?
    Wel vond ik onderstaand gedicht, dat voldoet wel een beetje aan jouw beschrijving.
    Met vriendelijke groet,
    Henk.

    Geankerd
    Ik heb nooit de grond onder mijn voeten gevoeld
    Ik heb nooit hevig naar iets verlangd
    Ik bleef maar dwalen, de wind was mijn gids en reisgenoot
    Geen land was mijn land
    Geen stad schonk mij vertrouwen
    Ik heb nooit op mijn medemens kunnen bouwen, totdat ik jou zag

    Nu kan ik mijzelf huisvesten op een plek
    Nu kan ik mijn doel nastreven
    Nu kan ik verbonden en gelukkig zijn
    Nu heb ik een zielsverwant voor het leven

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten